Category: କବିତା

ହେମନ୍ତ କୁମାର ରାଉତ ଗଛର କାୟାରେ ନିର୍ଲିପ୍ତ ନୀଳପକ୍ଷୀର ଗୁଂଜରଣନୀଳବୃନ୍ତ ମହମହ ମହକିତଗଛର ଛାଇ ବୋଉର ଶୈଶବର ପଣତ ।ପୌଷର ଶୀତରେ ବୈଶାଖିର ତାତିରେବର୍ଷାର ରୁମଝୁମ୍ ଗୀତରେନିବୁଜ ପତ୍ରମାନଙ୍କ ସଂଗଠିତ ଆତ୍ମାରେଯେମିତି ଉଡ଼ୁଥାଏ ମୋ

ଦେବଯାନୀ ରାୟ ଅକସ୍ମାତ ସମ୍ପର୍କର ଖୁଣ୍ଟସବୁ ଦୋହଲିବାକୁ ଲାଗିଲେକାହିଁ ଝଡ଼ର ଟିକିଏ ବି ଆଭାସ ନଥିଲାପୁଣି ଥରେ ବର୍ଷାର ତାଣ୍ଡବମଞ୍ଜି ତ ବୁଣି ନଥିଲାଅବା ଦକ୍ଷିଣ ପଟୁପକ୍ଷୀଙ୍କର କୋଳାହଳକେଉଁଠି ଶୁଭୁନଥିଲା…..ପୁରୁଣା ହିସାବ ଖାତାରେସଂମ୍ପର୍କର ଶବ୍ଦ

ଶିବ ସଙ୍କର ଦଳେଇ ମଣିଷ ର କଥା ମଣିଷ କହୁଛିମଣିଷ ଶୁଣିବା ପାଇଁନିଷ୍ଠୁର କେତେ ମଣିଷ ହେଲାଣିଏ ଦୁନିଆ, ସମାଜ ପାଇଁ । ଟଙ୍କାପାଇଁ ସେ ଜୀବନନେଉଛିଟିକିଏ ବି ଭାବୁ ନାହିଁଯୌତୁକପାଇଁ ବୋହୂ ମାରୁଛନ୍ତିଟିକେ

ବିଦ୍ୟୁତ ପ୍ରଭା ମିଶ୍ର ତୁମେ ଆସିବାର ସୂଚନା ଦେଲାଣିଚୋରା ଚଇତାଳି ଆସି,ଆମ୍ର କୁଞ୍ଜ ରେ ମଧୁର କୁହୁ ସ୍ୱରେକୋକିଳଗାଇଲା ବସି lବଉଳ ବାସରେ ମତୁଆଲା ହୋଇଭ୍ରମର ଗୁଞ୍ଜନ କରେ,ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ତୁମ ଆଗ ମନୀଗାଉଛି

ଅଭୟକାନ୍ତ ପଣ୍ଡା ଛାଟର କଥା ସେ କହେ ଚାଟଶାଳୀପାଷାଣ ହୃଦୟେ କୋଣାରକ ତୋଳିତା ସିଲଟ କହେ କେତେ ଗାର ଟାଣିତାହା ଗାର ନୁହେଁ ଆମ ଜୀବନ କାହାଣୀ ଛାଟର କଥା ସେ କହେ ଚାଟଶାଳୀଶୁଷ୍କ

ସୋନମ୍ ମହାପାତ୍ର ସମ୍ପର୍କ ଯେଉଁଠି କିଛି ନାହିଁତୁମ-ମୋ ସମ୍ପର୍କର ସଂଜ୍ଞା ବା କଣ ?ଜାଣିନି କେମିତି ଯୋଡ଼ି ହେଲେ ଆମେପୁଣି ହେଲେ କେବେ ବିଚ୍ଛେଦ………ଶୂନ୍ଯ ଏ ସଂସାରେ ସମ୍ପର୍କ ର ମାନେଖୋଜି ବୁଲେ ମୁ

ରୀକ୍ଷିରାମ ମେହେର ହେ ଭଗବାନ ଗଢିଲ ଛତିଶ କୋଟି ଜୀବଶ୍ରେଷ୍ଟ ଜୀବ ମାନ୍ୟତା ଦେଲେ ମଣିଷସମସ୍ତ ଙ୍କ ଠୁଁ ଅଲଗା ଗଢ଼ିଲ ଦେଇମସ୍ତିଷ୍କରେ ଦେଲ ଅନେକ ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ,ମଣିଷ ମଣିଷ ଭିତରେ ସୃଷ୍ଟି କଲେକେବଳ