Category: କବିତା

ସୌମ୍ୟ ରଞ୍ଜନ ପାଳ ଗହନ ସଙ୍କେତଗ୍ରହଣ କରିଣଗିରି ଲଙ୍ଘିଯାଏ ଶିଷ୍ୟ ,ଗଙ୍ଗା ସମକକ୍ଷଗରିଷ୍ଠ ଆଦେଶଗଠନ କରେ ମନୁଷ୍ୟ ।ଗୂଢ଼ପଦ ରୂପିଗୂଢ ରହସ୍ୟ’ଯେଗଚ୍ଛିତ ରହେ ମଥାରେ ,ଗନ୍ଧବହ ସାଥେଗମନ କରଇଗରିମା ଦେଶେ ବିସ୍ତାରେ ।ଗଣାଧିକ ନିଜେଗଗନ

ଓମ୍ ମିଶ୍ର ରକ୍ତ, ମାଂସ, ହାଡ଼, ହୃଦୟ ନାହିଁ ତାହାରହେଲେ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖେ ସେ ହୃଦୟ ବିଦାରକସଂଜ୍ଞାରେ ଦେଖିନି ଯାହାକୁ ଆଜି ଏ ମଣିଷସେ ଦୃଶ୍ୟ ର ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ ସାକ୍ଷୀ ଆଜି ମୂକ। କେବେ

ସୁଧିରେନ୍ଦ୍ର ପରିଜା ପଚାଷ ଟପିଲାବୟସ ବଢ଼ିଲାଖସିଲାଣି ଦେହୁ ବଳତୁମ କଥା କାହିଁପଡ଼ିଲେ ମନଟାହୁଅଇ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ଜହ୍ନ ଜୋଛନାକୁନଦୀର ଧାରାକୁଯେମିତି ମୁଁ ପାଏ ଭଲତୁମେ ବି ସେମିତିଜୀବନେ ମୋହରସାଜିଛ ଅମୂଲ ମୂଲ ପହିଲି ଦେଖାରସେଇ ଆକର୍ଷଣଏ