ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ

ଦେବଯାନୀ ରାୟ ଭାବୁଛି ବଦଳାଇ ଦେବି ଏଇ ଅଭ୍ୟାସଗୋଟେ ଅଂହକାର, କିଛି ଅଭିମାନମୋର ସେହି ଅଭିମାନକାହାର ସମ୍ବେଦନାର ଉଷ୍ମ ନିଃଶ୍ୱାସରେଖସିଯାଏ ଧୂଳି କଣା ପରିମିଶୁଥାଏ ଗୁଣ୍ଡ ହୋଇ ମାଟିରେ..ପବନରେ । । ତୁମ ଇଲାକାର

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଦେବୀ ବେଳ ନାହିଁ ଆଉ ସଜାଡି଼ବାକୁଏ ଅଡ଼ୁଆ ସୂତାର ଖିଅଖିଅ ହଜିଲାଣି କାହିଁ କେତେବେଳୁମିଳିବକି ଆଉ କୁହ । ହିସାବ କି ଅଛି ସାରା ଜୀବନରେକେତେ ଯେ ସୂତାରେ ଗଣ୍ଠିଇଡି଼ଗଲା ଜଳ ସରିଗଲା

ପଦ୍ମଲୋଚନ ପ୍ରଧାନ କାହିଁ ଏତେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖାଅଜାଣ ଯଦି ରାତି ପାହିଯିବଉଠିବାକୁ ହେବ, ଯିବାକୁ ହେବସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ତେଜ କ୍ଷଣି ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ତରଳିଯିବଏତେ କଥା ଜାଣ ଯଦିସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖାଇ କାହିଁ ଛଟପଟ କରାଅ? ତୁମେ