ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ

ଗୌତମ କୁମାର ଦେ ମତେ ଭଲ ଲାଗେ ତୁମ ଶୁଭ୍ର କପାଳ…ମୋତେ ଆହୁରି ଭଲ ଲାଗେସେଥିରେ ଥାଏ ଯଦି ପ୍ରୀତିର ନାଲି ଟିକିଲି…. ତମର ଲାଜୁଆ ମୁହଁରେସତେଜତା ଦେଖିଲେ ମତେ ଲାଗେ,ଜହ୍ନ ରାତିର ଘାସ

ବିଶ୍ୱଜିତ୍ ପାଣି ଫୁଲ ବନେ ଫୁଲ ଫୁଟେ ଅମୂଲ ସେ ଫୁଲ ମୂଲଯଦି ନବସିଲା ତହିଁ ଭ୍ରମର ତା’ ମଧୁ ଆଶେ,ଖାଲି ଫୁଟି ମଉଳିଲେ କି ଅବା ହେଲା ଅସୁଲଯଦି ନହସିଲା ମହୀ ନବାସିଲା

ହୃଷିକେଶ ସ୍ଵାଇଁ ତୁମ ସହ ହେଲା ପ୍ରଥମ ଦେଖା,ପହିଲି ବସନ୍ତ ଫୁଲର ବାସ୍ନାକବିତାର ସେଇ ପ୍ରଥମ ପଦଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ ଫଗୁଣ ଛିଟା,ପ୍ରଣୟ ଆବେଶ ପ୍ରଥମ ଲେଖା । ତୁମ ସହ ହେଲା ପ୍ରଥମ କଥା,ମେଘ

ତପନ ସାହୁ ଟହ ଟହ ଲାଲ ଫଳ ମହାକାଳମହ ମହ ଲାଲ ଫୁଲଚାରିପଟେ କଣ୍ଟା କଣ୍ଟା ମାଳ ମାଳପୋଡାମୁହିଁ ମୁଁ…. ଜାଣିଥା’ନ୍ତି କେମିତିବାହାବେଦୀରେ ଜାଳି ବିଡା ବିଡା ଶାଳହତଭାଗା….….ଗେହ୍ଲାରେସିନ୍ଦୂରେ ଯା’ ସିନ୍ଥି କଲୁ ତୁ

ତାରାପ୍ରସାଦ ଜେନା ସେଇ ଗଛ ଅଛି ସେଇ ଛାଇ ଅଛି, ତୁମେ ନାହଁ ଛାଇ ତଳେସେଇ ଗୀତ ଅଛି ସ୍ବର ହଜିଲାଣି, ଜାଣିନାହିଁ କେତେବେଳେ ।ମେଘ ଉଠୁଥିଲା ବର୍ଷା କାଚୁଥିଲା, ମନେପଡ଼ି କାନ୍ଦ ଲାଗେସେଇ

ଅନୁପ କୁମାର ଦଳବେହେରା ଧବଳ ରୂପସୀ କବିର ପ୍ରେୟସୀଆକାଶ ମଥାର ଟୀକାଅନୁପ୍ ଛାତିର ପ୍ରଣୟ ସନ୍ତକନୀରବ ପଣର ଲେଖା । ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ, ଆଲୋକ ଦେହରେଜିଇବାକୁ ଦିଅ ରାହାଦେବଦାସ ମୁଁ ସୁରା ପାନ କରେସଜାଇ