ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ

ରାମକୃଷ୍ଣ ବାରିକ କେବେକେବେ ପ୍ରେମିକାମାନେସାଜନ୍ତି ସରକାର, ପାଲଟନ୍ତି ପ୍ରଶାସନକରୋନା କଟକଣାଠୁ ବି କଡ଼ାକଡ଼ି କରନ୍ତି ନିୟମରାତିଅଧିଆ ଲଭରେ ଲଗାନ୍ତି ଲକଡ଼ାଉନ୍ସମ୍ପର୍କ କରନ୍ତି ସଟଡ଼ାଉନ୍ଏଠି ପାଟି ଖୋଲିଲେ ପ୍ରଳୟଶବ୍ଦଟିଏ ଉଚ୍ଚାରଣ କଲେସମ୍ପର୍କ ଭାଙ୍ଗିଯିବାର ଭୟତମ ପାଇଁ

ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଗନ୍ତାୟତ ପ୍ରପଞ୍ଚର ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଧନୀ ହେବାକୁଯାବତ ପେଞ୍ଚ କରୁ ଆମେସବୁଠୁ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଦେଖାଇ ହେବାକୁ ବିଏଣେ ଆମ ଇଚ୍ଛା ! ଭଳିକି ଭଳି ଖାଦ୍ୟ ଆମର !ଯେତେ ଖାଇଲେ ବିଆଉଟୁପାଉଟୁ ହେଉଥାଉନାହିଁ

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା କୁମାରୀ ପ୍ରଧାନ ମୋତେ ଯଦି ମାଗିଥାନ୍ତ ଜୀବନହସି ହସି ଦେଇଥାନ୍ତି ତୁମକୁ,ବିନା ପ୍ରତିବାଦରେ ସମର୍ପଣ କରନ୍ତିଅନେକ ଦିନର ସାଇତା ସପନଆଉ ସଞ୍ଚିଥିବା ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପଦ, କିନ୍ତୁ ଏ କ’ଣ କଲ ଯେ !ମନ

ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦାସ ଅଚାନକ ଆଜି ଦେଖା ହୋଇଗଲେସ୍ୱପ୍ନରେ ଆସି ଗାନ୍ଧୀ,ପଚାରିଲି, ‘ବାପୁ, କୁଆଡ଼େ ଯାଉଛଉଟୁଳି ପୁଟୁଳି ବାନ୍ଧି ? ଜନମ ଦିନ ତ ଆଗକୁ ଆସୁଛିଏବେଠୁଁ କାହିଁକି ସଜ,ଲୁହପୋଛି ବାପୁ କହିଲେ,’ବାବୁରେଜୀବନଟା ଏଠି ବୋଝ