ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ

ତାରାପ୍ରସାଦ ଜେନା ଲିଭିଲା ଚୂଲିର ଅଙ୍ଗାରକୁ ଏତେଫୁଙ୍କ ନାହିଁ ଫୁଙ୍କ ନାହିଁଦାଉଦାଉ ହୋଇ ଜଳିଗଲା ଯେବେପାରିବନି ଧାସେ ରହି………ଲିଭିଲା ଚୂଲିର ଅଙ୍ଗାରକୁ ଏତେଫୁଙ୍କ ନାହିଁ ଫୁଙ୍କ ନାହିଁ ।୦। ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ମୁହଁକୁ ଧୂଆଁରେ କାଳିଆକରିଦେବ

ହରି ମନୋରଞ୍ଜନ ପାଢୀ ଯୁବକଯୁବତୀ ମନେ ହତୋତ୍ସାହଦେଖିଣ ନିଯୁକ୍ତି ନୀତିଦେଶର ଉନ୍ନତି କେମିତି ହୋଇବକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ମାନବ ସମ୍ପତ୍ତି । ଶିକ୍ଷାନୀତି ଆଜି ଦିଗଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇବଢ଼ାଏ କେବଳ ଜ୍ଞାନନୈତିକତା ହୀନ ନିଯୁକ୍ତି ବିହୀନଶିକ୍ଷାନୀତି ପ୍ରଚଳନ ।

ସନ୍ତୋଷ ପଟ୍ଟନାୟକ ଫଗୁର ଫଗୁଣ ଆସି ଫେରିଗଲା ସ୍ମୃତି ଦରିଆ ବେଳାରୁଆଗପରି ଆଉ ନଥିଲା ଜିଗର ସତେ ବିଚ୍ୟୁତ ମୋହରୁରୀତିରେ ରମିଲା ପ୍ରୀତି ପରସିଲା ନଥିଲା ସେତେ ଆଦରସମ୍ପ୍ରତି ସମୟ ସମୀକ୍ଷା ବୈଠକେ ଆଶା

ଦିବାକର ନାୟକ ତୋ ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖୀ ମୁଁ ଯେତୋ ସୁଖରେ ସୁଖୀତୋ ଭିତରେ ମୋତେମୋ ଭିତରେ ତୋତେମୋ ଭାବ ନୟନ ଖୋଲିପାରୁଛି ମୁଁ ଦେଖିଚକାଆଖି ମୋର ଚକାଆଖି (୦) ମୋ ଘର ଲୋକ ଭିତରୁ

ଦେବଯାନୀ ରାୟ ବସନ୍ତର ପ୍ରଥମ ଛୁଆଁରୁମରି ଗଲାଣି ଶୀତପୃଥିବୀରୁଦେହରୁ….. । ଫୁଲ ପସରାକୁ ବିଦାୟ ଦେଲାବେଳେଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଶ୍ୱାସ ନିଅନ୍ତି ପ୍ରେମୀତଥାପି, ଆଶା ଆଶ୍ୱାସନାର ଦୁର୍ବାର ମୋହରେଭାସିଚାଲେ ଜୀବନସେଥିରେ ଲୁଚା କଥା ବେଶୀନିବିଡ଼ତା କମ୍‌…… ।

ବିକାଶ କୁମାର ସାହୁ ମୁଁ ପାନ୍ଥଶାଳା,ମୁଁ ନିରବଦ୍ରଷ୍ଟା,ମୁଁ ଦେଖିଛି …..!କଳଙ୍କିତ ପଥର ପଥିକ /ଅନେକ ନିରୀହ ଚେହେରା ! ପଥକ୍ଲାନ୍ତି ମେଣ୍ଟାଉ ମେଣ୍ଟାଉ –ଯୁଗଳଙ୍କ ;ଦେହ ଦେହ ଆବଣ୍ଟନର,ସାଜିଛି ବି ରଙ୍ଗଶାଳା lମୁଁ ଦେଖିଛି…..