ଦୁର୍ଗା ପ୍ରସାଦ ମଲ୍ଲିକ ହେ ମହାତ୍ମା, ହେ ଜାତିର ପିତାସତ କହୁଛି, ବିଶ୍ୱାସ କରସବୁରି ମୂଳରେ ତୁମେ । କିଛି ବଦଳି ନାହିଁ କିବଦଳିବ ନାହିଁଆଜି ବି ତୁମେ ନମସ୍ୟ, ଚିର ପୂଜନୀୟଆଜି ବି
Category: କବିତା
ଗୀତାଞ୍ଜଳି ପୃଷ୍ଟି ବରଷାର ଅନ୍ତେ ଆସିଛି ଶରତଚପଳା ପ୍ରକୃତି ସାଥେଚାମର ହଲେଇ ହସେ କାଶତଣ୍ଡୀଶୁଭ୍ର ଧବଳ ପଥେ । ଆସିବ ଆସିବ ପାରବଣ ଋତୁଧରା ହେବ ଚମତ୍କାରଘୁଞ୍ଚିଯିବ କ୍ଳେଶ ଭରିଯିବ ହସପ୍ରାଣେ ପ୍ରାଣେ ପୁଲକର
ଅରୁଣ କୁମାର ମିତ୍ର ଶରତ ଆସିକି ଦ୍ବାର ପ୍ରାନ୍ତେଖୁସି ଖୁସି ସୁଲଳିତ ପବନଦେଖୁଅଛି ବରଷାର ଅନ୍ତେଡାଳେ ପ୍ରଜାପତି, ଆସେ ଶୁଭକ୍ଷଣ । ମଧ୍ୟେ ମଧ୍ୟେ ଭାରି ବୃଷ୍ଟିନୂଆ ରୂପେ ଦିଶୁଅଛି ଧରଣୀକିଏ କଲା ଅପରୂପ
ବିଷ୍ଣୁପ୍ରିୟା ଜେନା ଲୁହ କେଇବୁନ୍ଦା ବଖାଣି ଥାଏଅକୁହା କାହାଣୀ ଜୀବନ ସାରାରଗୋପନରେ ଛାତି ଚିରି ବୋହିଆସେତତଲା ଲୁହର କେଇ ଧାର । ଜୀବନ ମରୁ ଉପତ୍ୟକାରେକଲବଲ ଏଇ ଜୀବନଟାଡହଡ଼ହ ତତଲା ବାଲିରେଖାଲି ପାଦେ ପରସ୍ତ
ଅରୁଣ ମିତ୍ର ଏମିତି ଯଦି କାନୁନ ଆସେ ଦେଶେଝିଅ ପିଲା ଯିବ ପୁଅ ଘରକୁନୂଆ ବରର ବେଶେ,ବିବାହ ପରେ ଝିଅ ରହିଥାଉସିଏ ତାର ନିଜ ଗୃହେବ୍ୟତିକ୍ରମରେ ଦଣ୍ଡ ପାଇବେଅଭିଭାବକ ଯିଏ । ବନ୍ଦ ହେବଟି
ଗୀତାଞ୍ଜଳି ପୃଷ୍ଟି ଶବ୍ଦମାନେ ସତେ କୋଳାହଳ କରିଆସନ୍ତେ କି ପାଶେ ଧାଇଁଲେଖି ମୁଁ ଯାଆନ୍ତି ଅନେକ କବିତାମୋ ମନର ଶ୍ରଦ୍ଧା ଦେଇ । ଅଳପ ଦିନର ଗଳପ ଆମରହେଇ ଯାଆନ୍ତା ସ୍ମରଣୀୟପରାଣ ଆବେଗେ ତୋଳି
