Category: କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ

ସ୍ଵର୍ଗତ ଗନ୍ତାୟତ ଶିବପ୍ରସାଦ ବୋଉ ଯେତେବେଳେ ଘରକୁ ନୂଆବୋହୂ ହୋଇ ଆସିଥିଲା, ପ୍ରତିଦିନ ରାତିରେ ଘରର ଅନ୍ୟମାନେ ଶୋଇଯିବା ପରେ ସବୁକାମ ସାରି ସବା ଶେଷରେ ଶୋଇବାକୁ ଯାଉଥିଲା । ସେତେବେଳକୁ ଢେର୍ ରାତି

ନାୟକ ଅକ୍ଷୟ ରାଜହସ୍ତୀ ବେଡ୍ ଉପରେ ଶୋଇରହିଛି ପ୍ରୀତି l ଯଦିଓ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିସାରିଥିଲା ତଥାପି ରାତିରେ ହାଇ ସ୍ପିଡ୍ ଫ୍ୟାନ୍ ପବନରେ ଦେହ ଅବଶ ଲାଗୁଥାଏ ତାର l ସମୟ ପାଖାପାଖି ସକାଳ

ବିଶ୍ଵେଶ୍ଵର ମାଝୀ ରମାକାନ୍ତ ଜଣେ ସଚ୍ଚୋଟ ପଦସ୍ଥ ବ୍ୟାଙ୍କ ଅଧିକାରୀ ଭାବରେ ଚଉତିରିଶ ବର୍ଷ ବିଭିନ୍ନ ଦାୟିତ୍ଵ ସୂଚାରୁରୂପେ ତୁଲାଇ ତଥା ବହୁ ପ୍ରଶଂସା ସାଉଁଟି ଅବସର ନେଇଛନ୍ତି ଏଇ ଛଅ ମାସ ତଳେ

ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱର ମାଝୀ ତାଙ୍କ ନିକଟ ସହରରେ ବିଖ୍ୟାତ ରାବଣ ପୋଡ଼ି, ବହୁ ଆତସବାଜିର ବର୍ଣ୍ଣବିଭା ସହ ଆକର୍ଷଣୀୟ ମୀନାବଜାର ଓ ଖାଇବାପିଇବା ଭାରି ମଜା । ଇଛା ନଥିଲେ ବି ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ବାଧ୍ୟବାଧକତାରେ ଯାଇଥିଲା

ଅରବିନ୍ଦ ଦାସ ବଲବଲ କରି ବାବୁମାନଙ୍କୁ ଏକ ଅବିଶ୍ଵାସ ଓ ଆଶଙ୍କା ଭରା ଚାହାଣୀରେ ଅନାଉ ଥିଲା ଦୁର୍ଗା । ଭଦ୍ରମୁଖା ପିନ୍ଧା ମଣିଷଗୁଡ଼ା ତାହାଲେ ଅସଲରେ ଏମିତି ଦିଶନ୍ତି ? ପୁଣିଥରେ ଗୋଡ଼ରୁ

ବିଶ୍ୱେଶ୍ୱର ମାଝୀ – ରାକ୍ଷୀ ନବ ରାକ୍ଷୀ, ଚିକିମିକି ମଖମଲି ରାକ୍ଷୀ । ଡାକ ଶୁଣି ଧାଇଁ ଆସିଲା ସରଳା । ରାକ୍ଷୀର ମାଳ ଗୋଟିଏ ବାଉଁଶରେ ସଜାଇ ସାଇକେଲରେ ଲଗାଇ ଜଣେ ଲୋକ

ଶ୍ୟାମା କିଙ୍କର ମହାନ୍ତି ଆଶିଷ, ସ୍ୱପ୍ନା ଆଉ ଅଭିଜିତ ମୋ ସହକର୍ମୀ । ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ଓ ବୃତ୍ତିଗତ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କୁଶଳୀ । ସମସ୍ତେ ଖାଣ୍ଟି ଓଡ଼ିଆ । କିନ୍ତୁ ଇଂରାଜୀ ମାଧ୍ୟମରେ

ପ୍ରକାଶ ତ୍ରିପାଠୀ କାଲି ଅଧରାତିରେ ହଠାତ କଲିଂବେଲ ବାଜିଲା । ଏତେ ରାତିରେ କିଏ ଆସିପାରେ ! ନୀଳ ବେଡ଼ଲାଇଟର ଝାପ୍ସା ଆଲୁଅରେ ଘଣ୍ଟା ଆଡ଼େ ଚାହିଁଲି । ମସାରି ଭିତରୁ କିଛି ଦେଖାଗଲା

ସତ୍ୟବତୀ ସ୍ଵାଇଁ ଚିତ୍ରକରତାକୁ ମନେପକେଇ ବସିଗଲି ତାର ଚିତ୍ରଟିଏ ଆଙ୍କିବି ବୋଲି ।ଆଖି ବୁଜି ଚେଷ୍ଟାକଲି ତାକୁ ମୋ ଆଖି ସମାନାରେ ଧରି ରଖିବାକୁ । ବାରମ୍ବାର ସେଇ ରୂପଟିକୁ ଅବିକଳ କାର୍ଡ଼ବୋର୍ଡ ଛାତିରେ

ଡ. ଶୈଳଜା ମିଶ୍ର ଦିନେ ରାସ୍ତାରେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଦେଖିଲି ଗୋଟିଏ କୁକୁର ଓ ଏଣ୍ଡୁଅର ଚକାପାଞ୍ଝା ଖେଳ l କୁକୁରଟି କୌଣସିମତେ ଏଣ୍ଡୁଅଟିକୁ ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା l ମାଟିକୁ ରାମ୍ପି ବିଦାରି