Category: ଗଳ୍ପ

ଡ଼ାକ୍ତର ସୁରେନ୍ଦ୍ର ନାଥ ଦାଶ ଗୋପାଳପୁର ବେଳାଭୂମି ଉପରେ ଅପରାହ୍ନର ଛାଇଟା ଲମ୍ବିଲମ୍ବି ଆସୁଥାଏ । ଆକାଶ ଥାଏ ବେଶ୍ ନିର୍ମଳ ଓ ପବନ ଶାନ୍ତ । ସୁଧାର ପିଲାଟି ଭଳି ବଙ୍ଗୋପସାଗରର ଛାତି

ଶରତ କୁମାର ରାଉତ ମହାମାରୀ କରୋନା ଭୂତାଣୁ ସାରା ଭାରତକୁ ନିଜ ଅକ୍ତିଆରକୁ ନେଇ ଯାଇଥିଲା । ପ୍ରତିମୁହୂର୍ତରେ ରୋଗୀ ସଂଖ୍ୟା ବଢୁଥିଲା ଓ ମୃତ୍ୟୁ ସଂଖ୍ୟା ବି ଆଗକୁ ଚାଲିଥିଲା । ପ୍ରବାସୀ

ଡ. କାର୍ତ୍ତିକେଶ୍ବର ଜେନା ବାଣୀ ବିହାର ଅଟୋ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ, ନଟ ଶୋଇଥିଲା ତା’ ଅଟୋ ଭିତରେ l କିଏ ଜଣେ ଆସି ଡାକ ପକେଇଲେ “ଏ ଅଟୋଵାଲା, ବରମୁଣ୍ଡା ଯିବୁ? ” ନଟ ଆଖି

ପ୍ରତ୍ୟୁଷ କୁମାର ସା ପାଗଳର ସଂଜ୍ଞା କ’ଣ? ଯଦି ମାନସିକ ସନ୍ତୁଳନ ହରାଇବା ପାଗଳ, କିମ୍ବା ଠିକ୍‌-ଭୁଲ ନିରୂପଣ କରିବାରେ ଅକ୍ଷମତା ହିଁ ପାଗଳ, ତାହେଲେ ମୁଁ ତ’ ନୁହେଁ । ପାଗଳର ସଂଜ୍ଞା

ତରେଶ ମଣ୍ଡଳ ଦ୍ରୁତ ନଗରୀର ଅଜଣା ଗଳିରେ ସତେ ଯେମିତି ବାରି ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲା ଚିହ୍ନା ମହକର ଧାରଟିଏ ଅଜଣା ପରିଚୟ ନେଇ । ଟିକେ ଲାଜ ଓ ଟିକେ ମଣିଷ ପଣିଆର ଆଭୁଷଣ

ଦିବାକର ମହାରଣା ଯେଉଁ ଦିନ ସାସ୍ବତ ବାବୁ ଏଇ ଝିଅ ଟିକି ଦେଖିଲେ ,କାହିଁକି କେଜାଣି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଝିଅ ଅତି ନିଜର ନିଜର ଲାଗିଲା।ସାସ୍ବତ ବାବୁ ଜଣେ ଅବସର ପ୍ରାପ୍ତ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀ।ବୟସ

ତପନ କୁମାର ପୁହାଣ ବୋଉ’ଲୋ ତୋ କଥା ଭାରି ମାନେ ପଡୁଛି। ତୋ ହାତର ସଜ ବାସି ତୋରାଣି ଲୁଣ ଲଙ୍କା ମରିଚ ରେ ଯୋଉ ସୁଖ ଏଠି ୯-୬ ତିଅଣରେ ବି ନାହିଁ।