ବିଦେଶେ ସ୍ଵଦେଶ ସ୍ମୃତି

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ

ଜୀବନ ଜୀବିକାର ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତାରେ, ଭିଟାମାଟି ଦୁଃସ୍ଵପ୍ନ
ଚେତନାର ଚୌହଦୀରେ କ୍ଷୀଣ ଶୁଭେ, ହରେ ରାମ ହରେ କୃଷ୍ଣ ।
ହଜିଛି ଆତ୍ମୀୟତା, ବିବିଧତା ସତ୍ତ୍ୱେ ଭାଷାର ପ୍ରଗଳ୍ଭତା
ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ଟଙ୍କା ବଜାରରେ, ମହଙ୍ଗା ମିଳେ ନିରୁତା ମମତା ।

ପାଶୋରିଛି ଶୀତ, ଗରମ, କୁହୁଡ଼ି, କାକରର କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର୍
ଶୁଭେନି ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତ୍ରିରେ ଏଠି, ବାହାଦୁର୍ ସ୍ଵର – ହୁସିଆର୍ ।
ବିକାଶର ଚଉଡ଼ା ରାସ୍ତାରେ ଅବିଚ୍ଛିନ୍ନ ପ୍ରଗତିର ରାହା
ସ୍ମୃତିରୁ କ୍ରମେ ଇତିହାସ ସାଜେ, ରଜ କି ଦୋଳ ସବୁ ସ୍ଵାହା ।

ଚାଖଣ୍ଡେ ଉଦର ଲାଗି, ସହସ୍ର କୋଶ ଭୂଗୋଳ ବିସ୍ଥାପନ
ପଥର ଛାତିରେ ବୁଢା ବାପ’ର, ପୁଅକୁ ଶେଷ ଆଲିଙ୍ଗନ ।
ବଢିଛି ଶିକ୍ଷା, ବୁଝିଛି ଦୀକ୍ଷା, କମିଛି କି ମୋକ୍ଷର ପ୍ରତୀକ୍ଷା ?
ଉନ୍ନତିର ପିଆଲାରେ, କକ୍ଷା ପରେ କକ୍ଷା କେବଳ ଆକାଂକ୍ଷା ।

ବଦଳୁଛି ସମୟ, ବଦଳେ ଆଭିମୁଖ୍ୟ, ଚାଲିଛି ସ୍ପନ୍ଦନ
ଉଦାସ ମନରେ କେବେ ଶୁଭିଯାଏ, ଗାଁ’ର ଖୋଳ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ।
ସଭ୍ୟତା, ପରମ୍ପରା, ସଂସ୍କାରକୁ ମଣେ ପ୍ରହେଳିକା’ର ଫାଶ
ପ୍ରଭୁତ୍ୱର ଅଭୀପ୍ସାରୁ ସାଜେ, ଜଡ଼ ବସ୍ତୁବାଦୀତା’ର ଦାସ ।

ପ୍ରାପ୍ତି ପରିତୃପ୍ତିର ସମ୍ମୋହନେ ଜିତିଛି ଖାଲି ନିଃସଙ୍ଗତା
ଅବସୋସ୍ ର ଗାଦି ପରେ ପୁଳାପୁଳା ଟଙ୍କାର ଅଭିଜ୍ଞତା ।
ଶୁଷ୍କ ହସର ବ୍ୟବହାରିକତାରେ ସରିଛି ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା
ସମ୍ପର୍କର ସମୀକରଣରେ ଏଠି ଖାଲି ସ୍ଵାର୍ଥ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା ।

ଅନ୍ତଃକରଣରେ ପଢିପାରେ ଜୀବନର ସୂକ୍ଷ୍ମ ମୂଲ୍ୟବୋଧ
ବିଦେଶୀ ମାଟିରେ ବୁଣେ ସ୍ଵଦେଶୀ ପିଢିର ବୀଜ ଅବବୋଧ ।
ପାରିବ କି ପର କରି ମାତୃଭୂମି ମାତୃଭାଷାର ମମତ୍ୱ
ସ୍ଵଦେଶ ପ୍ରୀତି ପାଖେ ନିଅଣ୍ଟ ହଜାର ମାଇଲ୍ ର ଦୂରତ୍ୱ ।

ମଞ୍ଜୁରୀ ରୋଡ୍, ଭଦ୍ରକ, ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ- ୯୮୯୦୮୫୧୪୨୭

^{ଲେଖକ ପରିଚୟ}

^{ପେସାରେ ଜଣେ ଔଦ୍ୟୋଗିକ ପରାମର୍ଶଦାତା( ସୁରକ୍ଷାତ୍ମକ ଆବରଣ), ହେଲେ ସୃଜନଶୀଳ ସାହିତ୍ୟରେ ରୁଚି ପିଲାଟିଦିନରୁ । ୩୦- ୪୦ ଟି କବିତା, ୪-୫ ଟି ଗଳ୍ପ ଓ ୧୦-୨୦ ଟି ସ୍ତମ୍ଭ ରଚନାକୁ ନେଇ ଏଯାଏଁ ଅବିଛିନ୍ନ ସାହିତ୍ୟ ରଚନାର ଧିର ମନ୍ଥର ଧାରା । ଗାଳ୍ପିକ କିବା କବି ବୋଲାଇବାର ଦକ୍ଷତା ଏଯାଏଁ ହାସଲ ହୋଇନାହିଁ ସତ, ହେଲେ ୨୦୨୧ ରୁ ଏଯାବତ୍ ଅନେକ ସମ୍ବାଦପତ୍ର ଓ ପତ୍ରିକାରେ ଲେଖାମାନ ପ୍ରକାଶ ପାଇ ଅନେକ ପାଠକୀୟତା ଅର୍ଜନ କରିପାରିଛି ।}