ଜତୁଗୃହ

ଅସିତ କୁମାର ପଣ୍ଡା

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ର ଆଦ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ ତୁମେ ମୁଁ ଅଧା ଓଦା ଦେହ ।
ତୁମେ ବସୁଧାର ବତୁରା ବାସନା, ମୁଁ ମଟାଳ ମାଟିର ମୋହ ।।

ମୁଁ ବୈଶାଖର ଡ଼ହଡ଼ହ ଖରା ତୁମେ ଶ୍ରାବଣର ଧାରା ।
ସରି ଆସୁଥିବା ସ୍ଲିଥବର୍ତ୍ତିକା ମୁଁ ତୁମେ ପ୍ରତିଚୀର ତାରା ।।

ମୁଁ ବସନ୍ତର ମଳୟ ପବନ ତୁମେ ଚୋରା ଚଇତାଳି
ମୁଁ ଫଗୁଣର ଫଗୁଖେଳ ତୁମେ ଆଷାଢ଼ର ରଜଦୋଳି ।।

ମୁଁ ଶରତର ନୁଖୁରା ଆକାଶ ତୁମେ କାଶତଣ୍ଡି ଫୁଲ ।
ଗାଁ ନଈପଠା ବଇଞ୍ଚ କୋଳି ମୁଁ ତୁମେ ପାହାଡ଼ି ମହୁଲ ।।

ତୁମ ସ୍ମୃତି ତୀର୍ଥେ ନିତି ସ୍ନାନ ଏଠି ବିରହ ବାରୁଣୀ ବେଳେ ।
ତୁମଠି ନିଦାଘ ଶୀତଳ ଚନ୍ଦନ ମୁଁ ଏଠି ମଳୟେ ଜଳେ ।।

ଖୋଲା ବହି ତୁମେ, ମୁଗ୍ଧ ପାଠକ ମୁଁ ଜତୁଗୃହ ପ୍ରତି ଶବ୍ଦ ।
ପୃଷ୍ଠା ପଲଟିଲେ ପୋଡ଼ିଜଳି ଯାଏ ଦିନ ପକ୍ଷ ମାସ ଅବ୍ଦ ।।

ମୁଁ ମଝି ଦରିଆ ଦିଗହରା ମାଝୀ, ତୁମେ ଦୂର ବତୀଘର
ହଜିଲା କୂଳ ମୁଁ ପାଇବି, ପାଇଲେ ଟିକେ ପରଶ ତୁମର ।।

ବାଲିଆପାଳ, ବାଲେଶ୍ୱର

^{ଲେଖକ ପରିଚୟ}

^{ମାଆ କବୟିତ୍ରୀ ଶାନ୍ତିଲତା ପଣ୍ଡାଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ପିଲାଟିଦିନୁ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ଆକୃଷ୍ଟ । ଜୀବନର ପ୍ରଥମ ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ କବିତା ମାତ୍ର ୧୨ ବର୍ଷ ବୟସରୁ ଆରମ୍ଭ ହେଇ ଅଦ୍ୟାବଧି ଦୀର୍ଘ ତିନି ଦଶନ୍ଧି ଧରି ହିନ୍ଦୀ, ଓଡ଼ିଆ, ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ସାହିତ୍ୟ ସେବା ଜାରି ରଖିଛି । କବିତା ସଙ୍କଳନ “କେମିନିଆକ”, ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ “ଭିନ୍ନ ରେବତୀ” ଓ “ସକାଳର ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ”, ପ୍ରବନ୍ଧ “ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ନେତାଜୀ” ଓ ବିସ୍ମୃତ ନାୟକ ଆଦି କୃତିରୁ କିଛି ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ପରେପରେ କିଛି ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶନ ଅପେକ୍ଷାରେ ।}