ତରେଶ ମଣ୍ଡଳ ଦ୍ରୁତ ନଗରୀର ଅଜଣା ଗଳିରେ ସତେ ଯେମିତି ବାରି ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିଲା ଚିହ୍ନା ମହକର ଧାରଟିଏ ଅଜଣା ପରିଚୟ ନେଇ । ଟିକେ ଲାଜ ଓ ଟିକେ ମଣିଷ ପଣିଆର ଆଭୁଷଣ
Author: ସମ୍ପାଦକ
ଗୁରୁ ପ୍ରସାଦ ସାହୁ କାଲି ଭଳି ମନେ ଅଛି ମୋରସ୍କୁଲ୍ ର ସେ ଆଗ ଧାଡିସାଥି ଥିଲ ତୁମେ ଲକ୍ଷ୍ମୀଧର। ସାର୍ ନଥିବା କ୍ଲାସ ହେଉହେଉ ଅବା ଖେଳଛୁଟିଅବା ହେଉ କିଛି ଅଵସର ।
ପ୍ରବୀର କୁମାର ସାହୁ ବର୍ଷ ରେ ସେଇ ସମୟ,ଯେବେଦୂରତା କମେ ମୋର ଆଉ ବହିରଏଥର ବୋଧେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅପହଞ୍ଚ ଥିଲି,ଭୟଥିଲା ଏ ପରୀକ୍ଷା ଯେମିତିହଷ୍ଟେଲ ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ନ କରେ। ଦୁଇ ମାସ ବାକି,ଶୁଭାରମ୍ଭକାଳେ
କଇଳାଶ ପଟ୍ଟନାୟକ ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ନ କରିବା ତୋ କାମ । ତେବେ ଏତିକି କହିବି, ସହସା ଲାଭଠୁ ଭଲ,ଦୂରବର୍ତ୍ତୀ ଲାଭ ।କୁନିମାଛଟାର ତାଳୁରେ ଲାଗିଛି କଣ୍ଟା । କଣ୍ଠରେ ତାକୁ ଛାଡ଼ିଦବାଲାଗିକେଉଟକୁ
ଦିବାକର ମହାରଣା ଯେଉଁ ଦିନ ସାସ୍ବତ ବାବୁ ଏଇ ଝିଅ ଟିକି ଦେଖିଲେ ,କାହିଁକି କେଜାଣି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଝିଅ ଅତି ନିଜର ନିଜର ଲାଗିଲା।ସାସ୍ବତ ବାବୁ ଜଣେ ଅବସର ପ୍ରାପ୍ତ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀ।ବୟସ
ଓଁ ଅଭିଜ୍ଞାନ ସାହୁ ଆମ ଏରିଆର ସବୁ ମୁଖିଆମାନେ ଭାବିଲେ ଯେ ଏ ପୂଜା ଚାନ୍ଦା ଆଦାୟ ପାଇଁ ଗାଁରେ ଗୋଟେ ଯୁବକ ସଂଘ ରହିବା ଦରକାର । ଆମ ବୁଢ଼ାମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଲୋକମାନେ
