ସୁନନ୍ଦା ବି ମହାପାତ୍ର
ଆକାଶେ ଉଡୁଛି ଆଜି
ମାଟିରେ ଗଡୁଛି,
ସାଗରେ ବୁଡୁଛି କେବେ
ପବନେ ଦୋଳୁଛି,
ଜାଣି ମୁଁ ପାରୁନି ଆଜି
କେତେ ଅଛି କେତେ
ମୋ ହଜିଛି !
ଜୀବନର ଫୁଲ ଡାଳେ
ପାଖୁଡା ନଥିବା ଫୁଲ,
କେଜାଣି କାହିଁକି ଆଜି
ଉଲ୍ଲସି ଉଠୁଛି !
ବିଳମ୍ବରେ ମଳୟ ବହିଛି ଆଜି
ବିଳମ୍ବରେ ବସନ୍ତ ଆସିଛି,
ବିଳମ୍ବରେ ଏ ଆଖି ହସିଛି ଆଜି
ବିଳମ୍ବରେ ଏ ଓଠ କମ୍ପିଛି !
ବିଳମ୍ବରେ ନିଜକୁ ପାଇଛି ଖୋଜି
ନିଜ ପାପୁଲିରେ,
ବିଳମ୍ବରେ ମୃତ୍ୟୁ ଫେରିଯାଏ !
ଫେରିଯାଅ ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ
ମୋ’ ପାଚେରୀ ଡେଇଁ,
ଫେରିଯାଅ…ଫେରିଯାଅ
ମରିବାକୁ ମୋର ବେଳ ନାହିଁ,
ବସନ୍ତ ଆସିଛି ଆଜି
ଦିଗନ୍ତ ହସାଇ
ଦିକ୍ ଦିଗନ୍ତ ହସାଇ !
କିନ୍ତୁ ହେ ବସନ୍ତ !
ସତେ କ’ଣ ବାରମାସ
ତୁମେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଯିବ ନାହିଁ ?
ମୋ’ ଗଳିରେ ସତେ କ’ଣ
ବାରମାସ ମଳୟ ବହିବ ?
ମୋ ଓଠରେ ସତେକ’ଣ
ବାରମାସ ଚମ୍ପା ମୁକୁଳିବ ?
ମୋ’ ଛାତିରେ ପୁଣି କ’ଣ
ବାରମାସ ଅଭିଷେକ ହେବ ?
ସତେ କ’ଣ ବାରମାସ
ଏ ଜୀବନେ ଏ ଆଖିରୁ
ଦୁଃଖର ପରଦା ଖୋଲିବ ??
ବାଙ୍ଗାଲୋର, ମୋବାଇଲ – ୭୦୦୮୫୧୩୯୧୩
ଲେଖକ ପରିଚୟ
ମାତ୍ର ନଅବର୍ଷ ବୟସରୁ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ରୁଚି ରଖିଥିବା ସୁନନ୍ଦା ବି ମହାପାତ୍ର ଉଭୟ ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ ଓ କବିତାର ଏକ ପରିପକ୍ୱ ଓ ଶାଣିତ ସ୍ଵର । ତା’ଙ୍କର ପ୍ରଥମ ପ୍ରକାଶିତ ଗଳ୍ପ ସଂକଳନ ‘ଝଞ୍ଜାବର୍ତ୍ତ’ । ନୂଆ ମାନସିକତାର ଅନ୍ତର୍ଗମନ ତା’ଙ୍କ ଗଳ୍ପ ସୃଷ୍ଟିର ଏକ ବିଭାସିତ ଦିଗ ।
